Cadeaubon wordt alleen maar uitgebreider

Leve de technologie en leve de cadeaubon. Vroeger was het altijd een crime om cadeautjes te kopen. Ik hou er niet van, ik ben liever iemand die iets onderneemt. Meestal gaf ik een papiertje waar in mij onleesbare handschrift opstond: ‘Ik ga gauw een keer voor je koken.’ Mijn vrienden waren er meestal wel blij mee, maar vonden ook vaak dat ik mij er makkelijk van afdeed. Ach, ik ben opgegroeid met drie broers en een alleenstaande vader. Als enig meisje heb je al gauw je prioriteiten op stoere mannen dingen gelegd en niet op het zorgzame van cadeautjes kopen. Vriendinnen om mij heen zien ook wel dat ik wat ‘mannelijker’ ben dan dat zij zijn. Verschil moet er zijn. Grappig dat ik vroeger er al over nadacht om cadeautjes niet fysiek in materiaal aan te schaffen. Het is toch veel handiger om een cadeaubon te geven? Laat iedereen zelf bepalen wat hij of zij wil kopen. Ik wist dat dit in de toekomst wel wat groter zou worden. We worden allemaal drukker en een cadeaubon is gewoon ontzettend handig. Dit bedoel ik dan ook met leve de technologie; alles zal alleen maar handiger en efficiënter worden mettertijd. Zo ook het geven van een cadeaus. Je hebt volgens mij elk jaar wel weer een verbreding in het assortiment. Je kan volgens mij nu ook al weekendjes weg met een cadeaubon. Stel je voor, je doet je vriendin gewoon een cadeaubon naar Parijs cadeau.. Te gek dat dit bestaat. Er zijn opeens veel meer mogelijkheden, mits je budget het toelaat. Omdat ik niet ontzettend rijk ben hou ik het meestal bij kleine cadeaubonnen. Zoals een i-Tunes bon voor mijn broer of een Intratuin bon voor mijn vader. (Ja, zelfs dat bestaat.) Vorige week heb ik nog toevallig een High-tea cadeaubon aan een vriendin gegeven.